vrijdag 16 april 2010

Peter Steele : Life Is Killing Me...

In 2005 was hij al eens dood verklaard. Op de website van zijn groep verscheen toen een grafsteen met de data 1962-2005. Later bleek het om een grap te gaan. Peter Steele, de leadzanger, bassist en schrijver van de hits van de gothic metal band Type O Negative, was nog steeds springlevend. Het was weer één van die typische stunts die de frontman gelapt had, ditmaal om hun samengaan met SPV Records te vieren. Toch broeide er wel iets onder al die publiciteit. Steele werd lange tijd niet gezien. In 2006 dook hij weer op, samen met een live DVD van de groep, Symphony for the Devil. De periode daartussen had Steele doorgebracht op Riker's Island, waar hij behandeld werd voor een niet nader genoemde verslaving.

Het paste allemaal in de stijl van de indrukwekkende Peter Steele. En indrukwekkend was hij zeker: ietsje meer dan 2 meter groot, zo torende hij boven zijn publiek uit, met een kas om u tegen te zeggen en lange ravenzwarte lokken die het geheel nog net dat tikkeltje meer doom maakten. Want Type O Negative was een fenomeen, gedragen door zijn gekwelde leadzanger.
In 1993 brak de band door met het album Bloody Kisses. Alles was een beetje zwartgallig, met titels zoals Black No. 1, Set me on Fire, We hate everyone, en Christian Woman. Toch mocht alles met een korreltje zout genomen worden. De band stond al snel bekend om zijn zelfvernedering, zwarte humor, ironie en sarcasme.

In 1995 verscheen Steele op de cover van Playgirl, iets wat hij later nog zou betreuren en afdoen als een naiëve publiciteitsstunt. Na het succes van Bloody Kisses volgde in 1996 hun bekendste en meest commerciële album, October Rust, met hits als Love you to death, Be my druidess, Die with me en het onvergetelijke My Girlfriend's girlfriend. Daarna volgden nog World Coming Down (1999) en Life is killing me (2003).

Qua zelfrelativering kon hij in ieder geval zeker tellen: bij de eerste optredens van Type O Negative kreeg hij regelmatig "You suck!" naar zijn hoofd geslingerd, waar hij altijd "Thank you" op antwoordde. Nog niet zo lang geleden had hij een moment van bezinning over zijn carriere bij de band en zei: "I'd still have to agree with those people. Only now, we suck better."
Steele en de zijnen werden ook het onderwerp van menige urban legend: zo zou de zanger bijvoorbeeld al zijn teksten op zijn exen geïnspireerd hebben.

In 2007 volgde Dead Again, hun laatste album. Die titel zou profetisch blijken te zijn, want deze keer was het for real. Steele kreeg eergisteren een hartaanval en bleef er deze keer blijkbaar effectief in. Hij werd slechts 48. Of is het weer een stunt?
Enkele van hun beroemdste hits:
Black NO 1:


My Girlfriend's Girlfriend:

en I don't wanna be me:

Geen opmerkingen: